Kerkdienst zondag 8 oktober in de Petruskapel
Zondag om 10 uur is iedereen weer welkom in de knusse Petruskapel op Staart om Gods Woord te horen gebracht door Zijn dienstknecht ds Schellingerhout
Bij de dienst in de Petruskapel
We lezen in de Petruskapel deze zondag Richteren 6, het verhaal over de roeping van Gideon. Ik gebruik de oude benaming, omdat de mensen die hier optreden namens de Here God het volk niet (be)rechten. Ze spreken geen oordeel uit, want dat is alleen aan God. Wat ze wel doen is het volk vertellen wat Gods wil is met de mens, en wat zijn wil is voor mensen onder elkaar. Zij geven het volk dus richting. Dat wordt vaak ‘wet’ genoemd, maar die betekenis heeft het ook in het Jodendom niet. Het zijn aanwijzingen voor het leven, met elkaar en met God. En nergens staat een sanctie, dat is iets dat de mens zelf invult. Aanwijzingen voor het goede leven, met God en met elkaar, dat is de feitelijke betekenis. Wanneer we allemaal zo zouden leven als de Bijbel ons aanbeveelt, dan was het koninkrijk al aangebroken in onze tijd. Het is mede de reden dat de Joden een feest vieren dat Vreugde der Wet heet. Wij zullen daar deze zondag ook een tipje van mogen zien, en verder lezen we dus het verhaal van Gideon.
De Israëlieten zijn allang weer vergeten dat de Here hen bevrijd heeft van het kwaad dat in Jabin en Sisera gestalte kreeg (Richteren 4). Ze doen gewoon weer waar ze zelf zin in hebben, en dat is tegelijk 'wat kwaad is in de ogen van de Here'. Omdat ze niet Hem eren en dienen maar de afgoden, die meer schittering geven en hanteerbaarder zijn. En wie buiten God leeft roept als vanzelf het kwaad over zich af. Nu zijn het de Midianieten die het volk onderdrukken en uitbuiten. Een woestijnvolk op grote kamelen. Het volk klaagt en leert ineens weer bidden. Dan is daar eerst een profeet, zeg maar: een dominee, die de mensen eraan herinnert dat ze zelf schuld zijn. Omdat ze de wereldse wijsheid boven de goddelijke wijsheid stelden. Omdat ze vreemd gingen met andere goden, zo noemt de Bijbel dat. Maar de Here biedt naast vermaning ook uitkomst. Hij stuurt een engel naar Gideon, want die moet richter worden over Israël. Het blijkt een jongen te zijn met heel veel twijfels, die begint met God de schuld te geven van de ellende waarin het volk verkeert. Zoals we allemaal geneigd zijn te doen, want wie onderzoekt nu zichzelf in dit leven? Het is toch vele malen gemakkelijker om alles altijd aan een ander te wijten? Bij Gideon komt het nog goed, dus er is hoop.
ds. J.W. Schellingerhout
Bij de dienst in de Petruskapel
We lezen in de Petruskapel deze zondag Richteren 6, het verhaal over de roeping van Gideon. Ik gebruik de oude benaming, omdat de mensen die hier optreden namens de Here God het volk niet (be)rechten. Ze spreken geen oordeel uit, want dat is alleen aan God. Wat ze wel doen is het volk vertellen wat Gods wil is met de mens, en wat zijn wil is voor mensen onder elkaar. Zij geven het volk dus richting. Dat wordt vaak ‘wet’ genoemd, maar die betekenis heeft het ook in het Jodendom niet. Het zijn aanwijzingen voor het leven, met elkaar en met God. En nergens staat een sanctie, dat is iets dat de mens zelf invult. Aanwijzingen voor het goede leven, met God en met elkaar, dat is de feitelijke betekenis. Wanneer we allemaal zo zouden leven als de Bijbel ons aanbeveelt, dan was het koninkrijk al aangebroken in onze tijd. Het is mede de reden dat de Joden een feest vieren dat Vreugde der Wet heet. Wij zullen daar deze zondag ook een tipje van mogen zien, en verder lezen we dus het verhaal van Gideon.
De Israëlieten zijn allang weer vergeten dat de Here hen bevrijd heeft van het kwaad dat in Jabin en Sisera gestalte kreeg (Richteren 4). Ze doen gewoon weer waar ze zelf zin in hebben, en dat is tegelijk 'wat kwaad is in de ogen van de Here'. Omdat ze niet Hem eren en dienen maar de afgoden, die meer schittering geven en hanteerbaarder zijn. En wie buiten God leeft roept als vanzelf het kwaad over zich af. Nu zijn het de Midianieten die het volk onderdrukken en uitbuiten. Een woestijnvolk op grote kamelen. Het volk klaagt en leert ineens weer bidden. Dan is daar eerst een profeet, zeg maar: een dominee, die de mensen eraan herinnert dat ze zelf schuld zijn. Omdat ze de wereldse wijsheid boven de goddelijke wijsheid stelden. Omdat ze vreemd gingen met andere goden, zo noemt de Bijbel dat. Maar de Here biedt naast vermaning ook uitkomst. Hij stuurt een engel naar Gideon, want die moet richter worden over Israël. Het blijkt een jongen te zijn met heel veel twijfels, die begint met God de schuld te geven van de ellende waarin het volk verkeert. Zoals we allemaal geneigd zijn te doen, want wie onderzoekt nu zichzelf in dit leven? Het is toch vele malen gemakkelijker om alles altijd aan een ander te wijten? Bij Gideon komt het nog goed, dus er is hoop.
ds. J.W. Schellingerhout
terug
